بازگشت

سلام

بعد از ماه های متمادی دوری از وب و وبلاگ نویسی امروز با جمع بندی شخصی خودم از فضای مجازی و تجربیاتی که برام حاصل شد، تصمیم به بازگشت گرفتم.

بازگشت به همون فضای قدیمی وبلاگ نویسی و تبادل اندیشه و نظر از طریق صفحه کلید و نمایشگر و صفحاتی با کدهای http. تصمیم گرفتم عطای اینتساگرام و توییتر رو به لقائشون ببخشم. شاید من آدمی باشم که سنت رو به مدرنیته ترجیح میده، شاید هم مدرنیته با تمام زرق و برقش نتونست من رو اقناع کنه! 

بعد از ورود به اینستاگرام با پدیده های عجیبی از نزدیک مواجه شدم و ماه ها درگیر تحلیل و بررسی اون ها بودم تا جایی که ساعت ها از وقتم بابت این مسائل هزینه میشد و فهمیدم که مردم زیادی در اینستاگرام فقط برای ارضای شهوت دیده شدن عضو شدن و هدفی جز برطرف کردن عقده های شخصی‌شون ندارن و برای این کار به هر روشی چنگ می‌زنن و حاضرن پا روی تمام عقاید و تفکراتشون بذارن تا چند تا لایک بیشتر بخورن. این بین فرقی هم نداشت طرف مقابلت یک فرد مذهب حتی روحانی یا یک فرد ولنگار و خیابونی باشه.

دروغ پراکنی، تهمت زنی و اظهارات خلاف واقع و بیشتر از همه بازی با آبروی مردم در اینستاگرام ایرانی ها به شدت دیده میشه. تازه این ها مال صفحات اشخاص حقیقی و واقعی بودن! افراد بی نام و نشان و براندازهای غیرمعتبر مجازی که جای خود دارن.

فضای توییتر هم چندین بار به صورت پاره وقت و موقت مورد استفاده قرار دادم که اونجا هم به شدت تحت تاثیر شاخ های مجازی هست! از خودی تا ناخودی و متاسفانه به علت محدودیت کاراکتر، افرادی که توییت های کوتاه می‌زنن اما پر سر و صدا  و مورد حمایت واقع میشن، توهم فرهیختگی برشون میداره و به قول ارسطوی پایتخت (فکر میکنن "اسکندر زمانن" )

درسته در قرن جدید و با پیشرفت تکنولوژی، مردم به خوردن لقمه های حاضر و آماده عادت کردن و حوصله مطالعه مطالب نسبتاً طولانی ندارن اما همین فست فود پذیری مطالعاتی! منجر به رشد آگاهی های سطحی و بدون فکر شده که با پشتیبانی چهار تا دنبال کننده و مورد پسند واقع شدن چند k  انسان یا ربات مجازی، باعث تخریب قدرت تجزیه و تحلیل مردم از اخباری شده که به سرعت نور در فضای مجازی منتشر میشه.

درسته اینجا مخاطبان اونجارو از لحاظ تعداد نداره اما حداقل پیش وجدان خودم راحت هستم اونچه می‌نویسم برام ارزشمند هست نه مثل پفک نمکی های توییتر که فقط مزه ی خوب ولی اثر مخرب دارن یا تصاویر راست و دروغ اینستاگرام که ظاهر دریا اما باطن گرداب دارن.

به امید مطالب جدیدتر و پرمغزتر وبلاگی